Eén van de meest stupide boeken van deze zomer is zonder twijfel 'De Mabel-generatie' van Elsevier-journaliste Liesbeth Wytzes. Dit is het schoolvoorbeeld van een auteur die oordeelt voordat ze haar huis verlaat, en vervolgens monter constateert dat de door haar bewonderde vrouwen (hockeymeisjes & reclamedames van het geboortejaar 1970 of daaromtrent) inderdaad - hoe is het mogelijk? - precies zo uniek en heldhaftig zijn als ze vooraf dacht (en langs die lijnen worden geportretteerd). Plak er vervolgens een etiketje op en je hebt als auteur een mini mini-hype. Dat er zulke vrijgevochten vrouwen in Sluiskil of Vlagtwedde wonen zou waarlijk nieuws zijn, maar dat ze in de grachtengordel bij bosjes rondlopen is zo zeker als één plus één twee is. Non-non-fictie. - 1 gwrrf