'Hoor ik daar al een "ping ping"-geluid?'

De hedendaagse 'revolutie' is draadloos en voltrekt zich voor een ander groot deel, al even onzichtbaar, in de hoofden van mensen. Begin 20-ste eeuw was dat andere koek! Toen kon je snoepen van gebalde vuisten, woedende massa's, bebloede straatstenen... In het boek 'De Revolutieverzamelaar' van Henk van Renssen (1971) volgen we de journalist George Nypels (1885-1977) in deze heerlijke carrousel van revoluties. Nypels reist namens Nederlandse kranten en tijdschriften langs de revolutionaire haardvuren in Europa en ontmoet daarbij legendarische fanatici als de communist Karl Liebknecht en de fascistische hoofdredacteur Benito Mussolini, later 'Il Duce'. De kracht van dit boek zit 'm in het contrast tussen de Hollandse nuchterheid van Nypels en de totale begeestering van zijn interview-objecten. Zo zag hij Liebkecht in staat hem 'op een zekere dag te guillotineren ten bate van de revolutie'. Kostelijk leesvoer. - 4 gwrrfs.

Heel wat gezonde ambtenaren doen de hele dag weinig anders dan uit het raam kijken, in plaats van dat ze aan het werk zijn. Zij krijgen hun salaris gewoon betaald. Deze zogenoemde 'raamambtenaar' blijkt een bekend verschijnsel onder ambtenaren. Verzin een naam voor deze ambtenarengroep voordat het veel te lieve woord "raamambtenaar" gemeengoed wordt.

In de tweede roman van Said el Haji (1976) zijn we, na de geloofstwijfel van zijn debuut 'De dagen van Sjaitan', helemaal in de echte wereld aanbeland. De wereldse wereld van cultuurbotsingen, zoekende zielen, ontluikende seksualiteit en honger naar kennis en macht. Hoofdpersoon 'de Berberse schrijver', gemodelleerd naar El Haji zelf, vliegt naar het goddeloze Amerika, alwaar hij op een prestigieuze universiteit tientallen leeftijdgenoten ontmoet uit alle delen van de wereld. Hij stort zich monter in dit veelzijdige milieu en raakt verliefd op twee vrouwen: de Egyptische Ofra en de Kazakhstaanse Fenitsjka. Dat lijkt leuk en spannend allemaal, maar algauw wordt het een drukke bende in het hoofd van de Berberse schrijver. Het verhaal verzandt jammer genoeg, maar ontroerend is wel dat El Haji al die verschillende personages en hun achtergronden probeert te begrijpen en te volgen. Een echt goed boek levert het niet op, maar wel wat je lafjes zou kunnen formuleren als 'een aardige leeservaring'. - 2 gwrrfs.

'Ik begin al te oefenen voor de volgende verkiezingen.'

In de categorie 'dubieuze initiatieven' kunnen we de site www.crisis.nl nogal moeiteloos scharen. Deze splinternieuwe site pretendeert een soort wegwijzer te zijn bij grote rampen als een brand, een terroristische aanslag of andere calamiteiten als stroomuitval, wateroverlast, etc. Maar wat doet de site eigenlijk voor de bedreigde burger? Welnu, het biedt niet veel meer dan obligate tips en checklists aan, met wereldschokkende mededelingen als 'zet de rampenzender aan'. Je kunt zeggen: 'hartstikke handig, alles op één site!'. Je kunt ook zeggen: 'Met Crisis.nl wast het Ministerie van Binnenlandse Zaken zijn handen alvast in onschuld voor het geval er een ramp gebeurt.' Wij neigen naar het laatste... - 1 gwrrfs.

www.crisis.nl

AZ introduceert zondag in de thuiswedstrijd tegen FC Groningen de 'blindentribune'. De Alkmaarders hebben op de lange zijde een aantal plaatsen in het DSB-stadion ingeruimd voor blinde AZ-supporters. De supporters luisteren tijdens de wedstrijd mee met het commentaar van de televisieverslaggever, om zo het duel zo goed mogelijk te kunnen volgen. Wat wordt de bijnaam van het vak?

Onlangs is de rijzende ster van ChristenUnie-lijsttrekker André Rouvoet (1962) bevestigt met een klinkende verkiezingsuitslag. In zijn boek met de saaie titel 'Het hart van de zaak' legt hij zijn politieke geloofsbrieven voor en die zijn, hoewel ook saai, tóch, althans voor de liefhebber, de moeite van het consumeren waard. Rouvoet laat zich kennen als een driedimensionale versie van het onbeholpen poppetje Balkenende. Rouvoet is weliswaar net zo christelijk (of zelfs meer), net zo fatsoenlijk (of zelfs meer), net zo burgerlijk (of zelfs meer), maar zijn opvattingen gaan een slag dieper dan de slogans van Balkie. Rouvoet vertaalt het evangelie beter, levendiger, moderner en aantrekkelijker en zou op grond daarvan het premierschap verdienen. Meer in ieder geval dan JP. - 3 gwrrfs.