Leven... het valt niet mee. De drie vrouwen in 'Personal Velocity' kunnen erover meepraten. Want wat er ook gebeurt: het juiste ritme hebben ze niet gevonden. Ze zoeken, och hemel, naar 'balans', maar waar de ene zich half gek verveelt zit de ander in een 'rollercoaster' van gebeurtenissen. Omdat de bibberige camcorder ook nog bovenop al die onrust en vage onbehaalijkheid zit, beschikt 'Personal Velocity' welzeker over een bepaalde directheid en intimiteit. Als Amerikaans product is het zelfs heel pruimbaar, ondanks de onvervalste damesbladen-thematiek.

Lezen over helden is 'uit'. Zelf een held zijn is 'in'! Die conclusie hebben de dames Rachel Timms en Laurence Hayes ook getrokken, en dus kun je in hun debuutroman 'De keuze is aan jou' ('Whatever you want') zelf de hoofdpersoon kiezen. En geheel zelfstandig bepalen in welke volgorde je het boek leest. In tweehonderdtweeënzestig soap-achtige scènes volgen we de komische verwikkelingen rond Barbarella en Barnie: twee zorgeloze vertegenwoordigers van de Coca-Cola-generatie. Feestjes, avances, vrijpartijen, jetset-zwembaden - álles zit erin om de verkoopcijfers te bevorderen. Gelukkig is alles met fris-Britse humor overgoten, en dus rest niets anders dan te zeggen: een staaltje experimentele zapliterette waar je 'u' tegen zegt.

Vrienden over de hele wereld! Het is een 'sexy' binnenkomer om je sociale vaardigheden en status gelijk al tot torenhoogte op te schroeven, want het klinkt als: bereisd, populair, levenswijs en avontuurlijk. En wie wil dat nu niet zijn? Op het enige probleem dat zo'n vriendenkring met zich meebrengt - cash, reistijd, dienstregelingen, jetlag - heeft www.orkut.com nu hét antwoord gevonden: onderhoud je wereldwijde vriendschappen online! Orkut is de perfecte vertaling van de 'global village'-gedachte, dat wil zeggen: het is een wereldomspannend vriendennetwerk, maar om te voorkomen dat het een onpersoonlijke en onverantwoordelijke shitzooi wordt, mag je alleen op uitnodiging naar binnen. Kortom: orkut is tot dusver de beste poging van internet een zinvolle uitbreiding van je vriendenkring te realiseren. Als orkut sterft, sterft ook deze belofte van internet.

De boekhouder van Herman Brusselmans kan tevreden zijn; de Vlaamse cliënt annex veelschrijver heeft weer eens zijn gebruikelijke hoeveelheid leestekens geproduceerd en die is, voor de zoveelste keer, samengebonden door een 'cool' vormgegeven kaft van uitgeverij Prometheus. De titel luidt 'Ik ben rijk en beroemd en ik heb nekpijn', de inhoud is volledig gerelateerd aan de besognes van Herman Brusselmans in eigen persoon en de 'running gags' zijn dit keer een tweede boek waaraan de schrijver werkt, alsmede een terugkerende nekpijn waaraan hij niet behandeld wenst te worden. Wie dit nogal mager vindt voor een vuistdikke roman, begrijpt niets van HB als de meest getalenteerde leuterkont van het Nederlands taalgebied.

Wie openlijk meesurft op de pessimisme-hype van de begenadigde zwartkijker Michel Houellebecq moet sterk in zijn schoenen staan. Dat doet Pierre Mérot in zijn debuutroman 'Memmen' wel, want in dwingend-cynische brochure-zinnen ('Het huwelijk is een handeling vol feestelijkheden') leidt hij ons het leven binnen van 'oom', een betreurenswaardige veertiger die zijn niet-noemenswaardigheid plichtmatig wegdrinkt. Door de flap wordt Mérot als een komische versie van Houellebecq gepresenteerd en, inderdaad, hij is duidelijker op zoek naar de lach dan de meester. Dat de spanningsboog in die zoektocht soms slap komt te hangen, is, tegenover 'de meester', echter een even duidelijk minpunt.

House, techno, trance. Deze lelijke neefjes van de moderne muziek hebben het niet makkelijk om in de voorgeprogrammeerde esthetiek van de 'serieuze' muziekpers een rifje mee te deinen. De Canadees Ishkur laat op zijn uitgebreide website, zowel de leek als de liefhebber, via samples en tekst kennismaken maken met de vele genres en subgenres die de wereld van de elektronische muziek rijk is. Voor diegenen die een beetje Engels brabbelen, scheidt Ishkur op overtuigende, soms hilarische wijze het goedkope kaf van het serieuze koren. En ja, die plaat die de hele tijd 'boem boem boem' gaat staat er ook op.