'Geeft niet. Ik ben óók met weinig begonnen...'

Als je, zoals Frans Bromet, je tamelijk simpele homevideo's als luxe kroketten aan de NCRV slijt, ben je een slimme jongen. De eigenzinnige tv-maker - die ooit furore maakte met 'Buren' - mag zijn kunstje jaren na dato (slapjes) herhalen in een reeks familiaire portretten over huishoudens die door de stress van een verbouwing 'heen gaan'. Bromet vermijdt niet eens de schijn dat hij lui is. Hij kiest vrienden uit die vlak bij 'm in de buurt wonen en knipt hun verbouwing tot diverse uitzendingen, die hij doodleuk factureert. Nogmaals: erg slim. Maar nogal matig voer voor de kijker. - 2 gwrrfs

Dat British Sea Power zich tijdens optredens laat vergezellen door diverse opgezette dieren zal u na het beluisteren van de nieuwe plaat 'Open Season' niet bevreemden. In een lofzang op 's wereld flora en fauna horen we veelvuldig de groene sample met vriendelijke vogelbekjes en ontwaren we het gekrijs van meeuwen en gejank van honden. In 'Oh Larsen B' gaat de band door de knieën voor een afbrokkelende ijskap ('My favourite foremost coastal antartic shelf, Oh Larsen B, oh you can fall on me'). Ondanks het hoge 'geitenwollensokkengehalte' is 'Open Season' niet uitgemond in een kitscherig 'relaxing sounds of the jungle' plaatje, maar is het dankzij de poëtische zang en het panoramisch gitaarspel een bloeiend en bovenal toegankelijke popparel geworden. - 4 gwrrfs.

We gaan er ff twee weken tussenuit. Het volgende gwrrf.magazine verschijnt 16 mei.

Natuurlijk, Randy Newman typeerde kleinschalig Amerika reeds als niemand anders. Maar Mark Oliver Everett, alias E, gaat nog een stapje verder en legt ook zichzelf de divan: als patient én als psychiater! Via de albums die hij onder de bandnaam eels sinds 1996 uitbracht, schonk hij ons een intieme blik een pechvogel die zijn familie verloor en de Amerikaanse Droom in een nachtmerrie zag veranderen. De dubbel-cd ‘Blinking lights and other revelations’ is het voorlopig hoogtepunt in zijn loopbaan. Het doet niet onder voor het dagboek van Freud: 90 minuten vol sardonisch genoegen, dwaze uitspattingen en af en toe een glimpje hoop met titels als: Theme for a Pretty Girl That Makes You Believe God Exists'. 5 gwrrfs.

'Altijd mijn wachtwoord paraat!'

Geweld maakt slachtoffers. Oorlog is een geldverslindende manier van conflictbestrijding. En Amerika valt landen binnen om economische motieven. Het zijn allesbehalve verbijsterende inzichten die de Surinaamse schrijver Clark Accord (1961) ons opdringt in zijn gebundelde columns 'Shirley in Allochtonië'. Accord heeft zich bewezen met twee prachtige romans, maar toont hier - ongewild waarschijnlijk - aan dat hij niet tot de categorie 'originele denkers' behoort. Maakt dat het lezen van dit boek tot een marteling? Dat niet. Door de Surinaamse gemeenschap schilderachtig in zijn opiniepaleis te laten figureren, blijft er gelukkig nog wat te genieten over... - 2 gwrrfs.

Een inwoonster van Den Helder heeft gisterenavond haar ex-vriend met hete olie ontvangen toen die wat spullen uit de woning van zijn voormalige vriendin kwam ophalen. De 29-jarige Helderse probeerde de hete olie over haar ex heen te gieten. Die stapte echter snel in zijn auto waarna de vrouw de olie over de auto van de man heen smeet. Wat was de nuchtere reactie van de man?

Percy Kemp (1962) debuteerde enige tijd terug met de deftige en rimpelloze roman 'Musc', maar heeft nu - met zijn praktijk als politiek adviseur denkelijk als inspiratiebron - de deuren naar de Grote, Boze Buitenwereld wagenwijd opengezet. In 'Methode Boone' vermengt hij de charme van de luie spion Boone met de mondiale perikelen rond Al-Qaeda en de permanente terrorismedreiging. Hoofdpersoon Boone is de verzinnebeelding van de volgevreten westerling, die het liefst voor zijn pleziertjes leeft, maar na 11 september is het met Boone's rust (en de onze) gedaan. De kracht van dit boek zit 'm niet in de actie, maar in de charmantge figuur Boone en de ragfijne analyse van de internationale inlichtendiensten. Ofwel: spanning en politiek met een Campari bij de hand... - 4 gwrrfs - dr.rolf

'Als de oprijlaan van onze D66-stemmers maar vrij blijft.'

Amerika worstelt met het oorlogsdemon, constateert Springsteen in het titelstuk van 'Devils & Dust'. The Boss (inmiddels 55!) roept daarop zijn aartsengel Dylan aan - 'We're a long way from home, Bob.' - en dat thema vormt de leidraad voor het hele album. Op sprekende wijze beschrijft Bruce hoe mensen knokken met de schaduwen uit hun bestaan. Zo zet hij in het fraaie 'The Hitter' een prijsvechter neer die niemand vreest behalve zijn moeder. En in 'Reno' is het vermoedelijk Springsteen zelf die de herinnering aan een geliefde vergeefs verjaagt in een hoerenkast. Het zijn momenten die een man het liefst alleen verwerkt en dus ontbreekt ditmaal de E Street Band. Die zou deze rootsy, intieme americana hebben vermorzeld. - 4 gwrrfs.

SBS 6 zal beelden uitzenden van de kerkelijke inzegening van het huwelijk van Rafael van der Vaart en Sylvie Meis. De beelden zullen 's avonds in de reguliere zendtijd van SBS Shownieuws te zien zijn. Ook de VPRO gaat een documentaire over het stel uitzenden. Raad de werktitel.

Bij de jongste generatie schrijvers droogt de stroom oorlogsromans langzaam op, maar een 'oorlogskind' als Ton van Reen (1941) blijft er onvermoeibaar inspiratie uit putten. Met 'Concert voor de Führer' geeft hij vanuit een bijna ondoenlijke - want romantische - invalshoek een beeld van de gruwelen in het Frankrijk van operatie Market Garden in 1944. De Duitse soldaat Manfred Reifsche ('zijn vingers waren gemaakt om toetsen te strelen, niet om wapens te bedienen of mensen te martelen') dwaalt op een barre verkenningstocht af naar een kerk, waar hij het orgel van zijn leven ontmoet. Temidden van fluitende kogels en knallende kanonnen beleeft Manfred paradoxaal genoeg zijn meest 'intieme moment' ooit. Boeiende, afwijkende oorlogsroman. - 3 gwrrfs.

'Bij welke oplichters ga ik mijn energie betrekken?'

Er hangt al jaren een bedorven lucht rond de Haagse politiek. Het is dan ook te prijzen dat ex-PvdA-Kamerlid Marja Wagenaar - dus iemand van het oude establisment - het lef heeft gehad die lucht ten volle op te snuiven en compromisloos op zoek te gaan naar de oorzaken ervan. Haar geschrift heet veelzeggend 'Het einde van de buitenspelcultuur' en schetst de worsteling van politici met de eisen van het moderne electoraat, dat dankzij internet en andere technologieën ongeduldiger en wispelturiger is dan ooit. Wagenaar's suggestie richting de machthebbers loopt, gelukkig, niet uit op de aansporing 'Wees óók wispelturig!', maar op een nieuwe, open manier van communiceren. Gewild of ongewild levert Wagenaar met haar lezenswaardige traktaat het perfecte alibi van de overgang Melkert/Bos, waarbij Melkert voor benepen achterkamertje staat en Bos voor het moderne elan. - 4 gwrrfs.

De start van tv-zender Tien betekent ook de terugkeer van Big Brother op de Nederlandse televisie. Komend najaar zal een vijfde serie van dit programma ruim honderd dagen lang te zien zijn op het nieuwe station. Met welke wervende slogan zal het programma gepromoot worden?

We hadden vooraf maar één wens: geen geklooi meer met bluessamples. Elke Moby-fan verlangt immers naar de strakke begindagen van 'Go', maar, helaas, veel te vaak grijpt de kale paus op 'Hotel' met zweverige baksels terug naar succesalbums 'Play' en '18'. Deze bananenschil ligt gevaarlijk om de hoek en het leuke is dat Moby er zelf over uitglijdt. Zelfs in stevige nummers als 'Spiders' is het opletten voor de meligheid. Enkel het aan Lambchop schatplichtige 'Dream About Me' en stadionstamper 'Lift Me Up' zijn degelijke appels in de rotte fruitmand. Moby is inderdaad fijnbehaard, helaas ook steeds meer fijnbesnaard. - 1 gwrrf.