'Kop dicht. Gwrrf gaat op wintersportvakantie...'

Net als bij Tim Parks zijn de hoofdpersonen bij Martin Walser (1927) steevast even breekbare als wraakzuchtige mannen, die oog in oog met hun naderende dood bladzijden lang over de wereld en hun maitresse(s) kunnen filosoferen. Gelukkig kunnen beide auteurs waanzinnig goed schrijven, zoals Walser dat nu weer aantoont in een 'Een ogenblik van liefde'. Gottlieb Zürn is academicus in zijn nadagen, die 'wakker' wordt gekust door de jonge wetenschapster Beate, die hij, totaal van zijn stuk gebracht, naar een congres in Californië volgt. Kwaadaardige geesten herkennen de plattegrond van een keukenmeidenroman, maar Walser weet het tot een meeslepend epos op te pijpen. Applaus... - 4 gwrrfs.

Fans van Michael Jackson die creatief genoeg zijn, maken kans op een ontmoeting met the King of pop. De fans die de mooiste fanmail maken, mogen binnenkort met Michael in Tokio brunchen en vervolgens met hem op de foto. Uit de inzendingen worden drie geluksvogels geselecteerd. Raad de openingszin van Michael tijdens de brunch.

Herman Pleij is een man die zichzelf, als hij niet oppast, in één lange, pulserende zin naar het einde van een boek toe jaagt. Wie de professor wel eens op tv heeft zien oreren, begrijpt onmiddellijk wat we bedoelen; hij staat te trappelen om de wereld te verklaren en nu heeft hij, bij wijze van zondagmiddagoefening, een boekje geschreven over middeleeuwse zotten. Het is leuk, lezenswaardig en prettig leesbaar, maar zoals bij al het werk van Pleij past het allemaal zó precies en perfect dat gaandeweg het lezen een zekere onverschilligheid naar binnen kruipt. Pleij is een behaagzieke retoricus, en dat toont hij in dit werkje eens te meer aan. (Voor de Pleij-fanaten, zullen we maar zeggen.) - 2 gwrrfs.