Herman Franke is een schrijver-uit-overtuiging. Hij 'gooide' een wetenschappelijke carrière 'weg' voor de literatuur en won in 1998 de AKO-prijs met het rijk geschakeerde 'De Verbeelding'. In zijn kleine verhalenbundel 'Notulen' laat hij thans zien, dat die keuze nog steeds de moeite waard is geweest. Via bijtende, licht absurdistische schetsen degradeert hij de vaak mannelijke hoofdrolspelers tot zielige bijfiguren, zoals in het verhaal waar een mooie vrouw op de tennistribune gaandeweg steeds vaker in beeld komt ten koste van de Spartaanse slagenwisseling tussen de zwoegende toptennissers. 'Vrolijk' is voor Franke een verboden woord. Zijn werk - ook deze 'Notulen' - krabben op duistere wijze aan je ziel.